Time for school!

Dag 5

Ik stond om kwart over 6 op en ben meteen onder de douche gesprongen. Ik was harstikke moe en wilde alleen maar slapen.. We moesten weer half 8 op school zijn en onderweg naar school begon het ineens te regenen!

De les was hetzelfde als de vorige keer. De ene les was erg leuk en gezellig, sommige lessen waren erg slaapverwekkend.. In de Afrikaanse les moesten we gedichten schrijven voor Valentijnsdag, later vertelde een jongen dat hij een gedicht voor me had geschreven. Dit heeft ‘ie toen voorgedragen, het was heel erg lief, hij zei: ‘You stole my heart’. Het was erg lief, maar ik wist niet zo goed hoe ik moest reageren. In totaal heb ik vandaag ongeveer 4 lessen bijna niks gedaan omdat er geen leraar aanwezig was. Tijdens zo’n les deed je dan het hele uur niks..

Toen de school afgelopen was, ging ik met m’n buddy mee naar huis (de hostile). Dit was een soort verblijf/internaat bij de school, waar kinderen woonde die bijvoorbeeld arme ouders hadden. Ik was er al een keer eerder geweest met de rondleiding, alleen was het nu toch anders. We gingen als eerste naar haar kamer, waar ze sliep met 2 anderen. Het was een ruimte van 2 bij 3, met 3 bedden en een kast met 3 deuren. Daar kleedde ze zich om e gingen we even naar de wc. Toen ging er een bel en moest iedereen zich opstellen in 2 rijen in de gang, en gingen we op weg naar de eetzaal. Hier gingen we achten onze stoelen staan om nog even te bidden en namen daarna plaats op te gaan eten. Ik kreeg de ‘eer’ om als eerste op te scheppen. Ik wist niet hoeveel ik moest pakken en hoe en wat, het was héél erg ongemakkelijk. Doordat ik wachtte met eten en niet goed wist wat ik moest doen, waren ze me continu aan het uitlachen. Dit vond ik niet zo leuk..

Daarna gingen we nog even naar Christans kamer en heb ik nog met wat meiden gepraat. Toen ging er nog een bel en moesten we een heel uur huiswerk gaan maken in dezelfde zaal waar we hiervoor gegeten hadden. Ik zat gelukkig met twee andere Nederlandse meisjes aan tafel, maar je mocht dit hele uur niet praten. Dus toen waren we ons na een kwartier aan het vermaken met bloemetjes tekenen en het spelen van boter, kaas en eieren…

Als laatste gingen we nog een half uurtje naar buiten, naar het sportveld. Hier aten we chips, voerde we gesprekken en rende we rondje uit verveling. Toch was het hier héél gezellig en liepen ze na een half uur met ons mee naar huis. We namen afscheid en zeiden dat we elkaar snel weer zouden zien.

’s Avonds was het weer erg gezellig, ik merkte dat het steeds gezelliger werd binnen de groep. We waren nu echt al súper hecht en kunnen heel erg met elkaar lachen en praten, het kan niet beter!