De laatste echte dag :(... (Dag 14)

Dag 14
De laatste echt dag in Zuid-Afrika!  Het ging zó snel voorbij, en het was/is zó leuk dat ik echt niet naar huis wil! Toch probeerde ik nog heel erg te genieten van mijn allerlaatste dag..

Vandaag begon onze dag op de basisschool, we gingen les geven! We deden dit in een groepje van 4 van vier: Laura, Laura, Loïs en ik. Ik had er heel erg zin in, maar ik vond het vooral ook erg leuk! We gaven een les aan Grade 5, een klas met 45 kinderen van 10 jaar. Ze waren erg enthousiast maar wel erg druk, je moest ze de hele tijd bezig houden. We wilden de kinderen iets leren over Nederland, en hun iets laten vertellen over Zuid-Afrika en dit dan uiteindelijk vergelijken met elkaar. Zodat we beide de verschillen konden zien tussen de twee landen. We begonnen met een introductie en wat informatie over Nederland, en gingen verder met een Quiz over Zuid-Afrika, Nederland en de wereld. Ze werkten erg goed mee en het leek alsof ze het naar hun zin hadden. We sloten af met galgje, en het was het woord ‘stroopwafel’. We hadden dit woord in het lesje al een aantal keer gebruikt, en dit is wat ze op het laatst ook kregen. Ze vonden het heel erg lekker en vertelde ons dat ze ook zoiets in Zuid-Afrika hadden. Het was héél erg leuk om het lesje te geven en de kinderen hadden het ook erg naar hun zin.

Toen we ons lesje hadden afgerond, gingen we langs het schoolhoofd om haar te bedanken en te vertellen dat we nog iets voor haar hadden. We vertelden we geld hadden ingezameld en er over uit waren waar we het geld aan wilde besteden. Thuis hadden we een brief geschreven om duidelijk te maken waar we het geld aan wilde besteden en hierbij was het geld gevoegd. Ze waardeerde het heel erg en bedankte ons voor wat we hadden gedaan. Het was erg leuk om te zien waar het terecht kwam en hoe het werd ontvangen.

Nadat we naar de basisschool waren geweest, was ons laatste bezoek op de middelbare school. Hier gingen we naar de aula met de hele school. De begeleiding en de mensen van het Emil Weder College bedankten elkaar, en een aantal Nederlandse en Zuid-Afrikaanse leerlingen hielden een korte toespraak. Er werd gezongen en er hing een fantastische sfeer. Toen was het helaas tijd om afscheid te nemen.. Er hing eigenlijk helemaal geen verdrietige sfeer, juist heel erg vrolijk. Iedereen vond het natuurlijk heel erg jammer, maar was gewoon erg enthousiast over de laatste twee weken. Alleen wilde niemand naar huis.. We zwaaiden nog even naar elkaar, en toen moesten we echt gaan. Dat was helaas wel een naar gevoel, ik wilde namelijk echt niet weg!!

’s Avond aten we in een heel klein restaurant, een aantal meter van ons huisje vandaag. Hier woonde de eigenaar van ons huisje/verblijf, Joey. Hij hield later op de avond nog een speech om ons te bedanken. We kregen van hem allemaal een kalander en een kleine bijbel. Het was heel erg mooi wat hij allemaal zij, en bedankte ons met een hele grote glimlach. Toen we hier weg gingen kregen we ook nog een T-shirt van hem, die bedrukt was met een Nederlandse en een Afrikaanse vlag die elkaars handen vast hielden. Met de tekst ‘Where two worlds meet’, echt heel erg lief! Hij was super aardig, en iedereen gaf hem een stevige hand om hem te bedanken.

Niemand wilden gaan slapen, omdat dit de laatste avond was. Toch was iedereen heel moe, en vielen we al snel een slaap. Ik kon me echt niet voorstellen dat dit al de laatste dag was, ik wil niet naar huis!!!!